4 Şubat 2011 Cuma

Kayıp mektup





İnşallah,bu maili hiç okuyamazsın,böylece bu ülkeden bambaşka bir yere gittiğinden emin olabilirim. Böylece,sabahın köründe kalkıp işe gitmen,nefret ettiğin insanları tekrar görmen gerekmez. İçin yepyeni mutluluklarla dolar,hayatında ümitler belirir. Tıpkı,benim seni bir gün bırakıp gittiğim gibi gidersin.
Herşey o kahrolası, Merak etmek ve bunun için sonuna kadar yaşamak,hayatı değiştiren-yaşama can veren en büyük etkinin kısırdöngüsü.

Artık,senin sebep olmadığın ama sorumluluklarını her defasında yüklendiğin hatalar,borçlar,bedeller son bulur. Siktimin memleketinden ayrılmanla,başka bir dünyada yeni bir hayata başlarsın.

Ben merakımdan,içimdeki heyecandan daha çok sevemedim seni ve diğerlerini.Hep "yoldayım" o yüzden.Hep arayıştayım,acelem hep bundandı. Düşündüm mü anlıyorum,yaşarken tükettiklerimi.. Bilmiyorum,ben bir çözüm bulamadım...Tek anladığım nedensellik olmadığı aslında...Zamanı yaşamanın,"o an" olmayı kavrayabildim sadece..

Sana ruh olarak çok benzeyenlerle kısa mutluluklar yaşayabildim. Senin sevgine,özgürlüğüne. Ten nedir ki,genetik y6apına göre değişiyor,daha beyaz,daha sarı oluyor sadece.. Ama cümlelerindeki o farklılık aynıydı gözlerindeki o bakış gibi.

Hatunum,seni inanılmaz sevdim,ama kendi hırsımı yenebilecek kadar büyük değildim.
Hoşçakal ve o dünya seni mutlu etsin.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder